Drewniany kościół znajduje się na cmentarzu. Według najnowszych badań dendrochronologicznych obecny kościół św. Bartłomieja pochodzi z lat 1776-77. Później był odnawiany w latach 1905–1906 oraz 1937-38. Po wzniesieniu (w latach 1975-79) nowego kościoła parafialnego NMP Królowej, przejął funkcję świątyni pomocniczej. Niestety, z biegiem lat stan techniczny tego obiektu był coraz gorszy. Początkiem zmian na lepsze stały się kompleksowe prace remontowe i konserwatorskie, zapoczątkowane w 2007 r.
Obiekt ten, wzniesiony na kamiennej podmurówce, posiada konstrukcję zrębową. Ściany nawy wzmocnione są lisicami. Prostokątna nawa połączona jest z węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, które dobudowane zostało około przełomu XVII i XVIII w. Od północnej strony przylega do głównego korpusu zakrystia, powiększona w roku 1905. Od zachodniej znajduje się dobudowana na początku XVIII w. wieża o konstrukcji słupowej i pochyłych ścianach, z kruchtą w przyziemiu. Chór muzyczny wsparty jest na czterech słupach o bogatym profilowaniu. Dwuspadowy dach, jak również ściany kościoła pokryte zostały gontem. Ołtarz, który pochodził z pierwotnego kościoła katolickiego w Smolnicy, a później znajdował się w tutejszej świątyni, by w końcu (w zachowanych częściach) trafić do raciborskiego muzeum, stanowił typowy tryptyk, pochodzący z ok. 1470 r. Centralną część tej późnogotyckiej kompozycji tworzyły rzeźby św. Barbary, Matki Bożej z Dzieciątkiem oraz św. Doroty. W bocznych skrzydłach ołtarza znajdowały się figury dwunastu apostołów.
Kościół w Smolnicy leży na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.