Pierwszą wzmiankę o kościele można znaleźć w dokumencie wrocławskiego ks. biskupa Tomasza. Dokument ten pochodzi z 1256 roku, a wynika z niego, że fundatorami kościoła byli Lutozat i Lonek Pisko. Skąd prawdopodobnie wywodzi się nazwa miasta. Do parafii należały wioski Karchowice, Łubie, Paczyna, Paczynka i Pniów. Pierwotnie kościół poświęcony był świętemu Pawłowi dopiero 1412 roku świętemu Mikołajowi. Około roku 1450 zastąpiono stary drewniany kościółek murowanym, którego mury stoją do dziś od strony głównego ołtarza po ambonę.
Kiedy na okolicznych ziemiach rozwinęła się reformacja, kościół został przyjęty przez protestantów. Dopiero w 1629 roku katolicy ponownie objęli w posiadanie mury kościoła, który siedem lat wcześniej spłonął. W roku 1627 kościół odbudowano. Równocześnie przybudowano część od ambony do dużych drzwi. Drewniana wieża stała obok kościoła w dzisiejszym ogrodzie. Groźny pożar miasta, który miał miejsce dwudziestego drugiego lipca tysiąc osiemset dwudziestego drugiego roku nie ominął kościoła. Spłonęło cale wnętrze kościoła i drewniana wieża na zewnątrz. Ocalał tylko ołtarz świętego Jana Nepomucena, toteż ołtarz ten jest najstarszym pochodzącym z szesnastego wieku zabytkiem świadczącym o dawnym pięknie świątyni przed pożarem. W krótkim czasie kościół ponownie odbudowano i postawiono murowaną wieżę.