W Zielonej znajduje się dość zniszczony pałac myśliwski. Ten, dziś już zapomniany, a niegdyś tętniący życiem obiekt, wzniesiony został w 1861 r. przez hrabiego Guido Henckla von Donnersmarcka, będącego zresztą także właścicielem fabryki celulozy i papieru w Kaletach. W tutejszych lasach istniał ponadto specjalnie urządzony zwierzyniec, w którym hodowano jelenie, daniele czy dziki.
Wzniesiony w 1861 r. z inicjatywy hrabiego Guido Henckla von Donnersmarcka (1830-1916) pałac myśliwski otoczony został wspaniałym parkiem oraz połączony specjalną drogą z rezydencją w Świerklańcu. Planując całe założenie, wykorzystano malowniczą okolicę - m.in. staw, powstały jeszcze w średniowieczu, który włączono w obręb parku. Tutejszy zwierzyniec, będący zamkniętym łowiskiem leśnym, posiadał pokaźne rozmiary - 6000 ha, obejmujących kilka okolicznych leśnictw. Przykładowo, w 1914 r. - w przeddzień I wojny światowej - było tu ok. 450 jeleni.
Obiekt jest murowany z kamienia i cegły, otynkowany. Wzniesiono go na planie prostokąta. Posiada dwie kondygnacje, a nakrywa go czterospadowy dach wykonany z papy. Fasada jest siedmioosiowa, z centralnym trzykondygnacyjnym, trzyosiowym ryzalitem pozornym poprzedzonym gankiem filarowym podtrzymującym balkon. W elewacji tylnej znajduje się wydatny ryzalit, prawdopodobnie przebudowany w II połowie XX w. Elewacje budynku są uproszczone, jedynie część otworów okiennych zachowała proste nadokienniki oraz płyciny. Przetrwały także wydatne gzymsy: międzykondygnacyjny i wieńczący.
Pałac myśliwski nie jest udostępniony do zwiedzania. Obiekt znajduje się na zamkniętym, ogrodzonym terenie, na który obowiązuje zakaz wstępu. Pałac można zobaczyć jedynie z dużej odległości, zza płotu.